Mijn hemel hoe kan een roze wolk in gedachte een donderwolk
worden?
Nu dat kan als de zon maar gaat schijnen en het warm word en
je kramp krijg tijdens je marathon en het gewoon niet gaat en je daarna dit
twee dagen nodig heb om je wonden te likken.
De dag begon gewoon goed oke ze gaven warm weer op maar ik had niet het idee dat het zo warm zou gaan worden.
We hadden weer een mooie kleedruimte en de ontvangst was weer top.
Nu had ik wel wat onrustig geslapen en gedaan maar goed dat hoort er ook bij ik had er zin in. Voelde me verder lekker en wist dat alle hulptroepen klaar stonden om mijn wens/droom uit te laten komen.
In het startvak was het al warm en wist al een beetje dat het geen makkelijke zou worden maar kom op ik kan dat toch.
Helaas de zon, kramp het waren mijn vijanden zondag.
Ja tuurlijk moet ik trots zijn dat ik hem toch heb
uitgelopen, enz enz enz ik weet het allemaal maar ik was oke nog een beetje ben
gewoon teleurgesteld dat het niet is gelukt. Al die trainingen al het afzien
echt ergens ben ik er zo klaar mee en ergens denk ik maar als ik nou dit of dit
doe en dan dit en dan dat dan…………
Gelukkig stond mijn allerliefste bink op me te wachten en mocht ik even uithuilen.
Lieve mensen ik weet het gewoon even niet ik weet wel dat ik
zo super blij ben geweest met alle mensen langs de kant die mee steunde en
zelfs in de maat meeliepen geweldig maar vooral dankbaar voor Ginie die zelf al
een te lange tijd met een blessure zit en vanuit Enschede naar hier komt om met
me mee te fietsen! Echt ik ben zo blij met je geweest dank je wel je ben er een
uit duizenden. En natuurlijk iedereen waar ik even mocht uithuilen dank je wel,
maar nu nu moet ik echt weer verder.
Verder hoe en wat ik weet het nog niet precies even goed
blijven luisteren naar mijn lichaam en niet te ver vooruit plannen, misschien
wel even niks plannen, of juist wel.
Ach weet je we gaan het wel zien, ik hou jullie op de
hoogte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten